wachtdag

De eerste nacht wachten op de oplossing zit er op. vannacht is er een fikse wind ontstaan. daardoor sliepen we ( met name ik) wat onrustig. De palmbomen in de tuin maakten herrie voor een heel bos en er klappende overal vanalles. We hadden de wekker op 8 uur want we verwachtte een vroeg telefoontje van de Anwb, maar ik was al ver voor de wekker wakker. Om 8 uur maar meteen zelf gebeld. duidelijke uitleg gekregen. Ze proberen nog steeds de volvo te repareren binnen 48 uur.dat is voor zaterdag half 2. als dat lukt gaan we rijdend naar huis. Als dat niet lukt gaan we vliegend naar huis.. komt de rest na een week of 4.

Afijn om half 10 komt Raymond de verhuurder ons halen, het appartement is verhuurd voor de volgende nacht. We mogen zeggen waar we willen worden gedropt. we laten ons met bagage afzetten in het centrum van het stadje Campofelice. We moeten namelijk even shoppen. Het is een stadje van niks, een rotonde met een kerk en een café en een paar straatjes die allemaal uitkomen op diezelfde rotonde. Reinier blijft op het terras met de spullen, deze bestaat uit teveel losse onderdelen en n kapotte bigshopper tas en een rugzak en n koelbox. Ik ga de soort van hoofdstraat in op zoek naar tas of koffer waar het in kan zodat het makkelijker verplaatsen is en met het idee dat we er mogelijk moeten kunnen vliegen. Dan vind ik 2 kleine trolly koffertjes. We hadden laatst thuis 1 weggegooid omdat die kapot was dus komt goed van pas . Op t terras vullen we de koffers en we hebben nu 4 items, al weten we wel dat de koelbox niet meegaat in t vliegtuig . maar ach, ook niet erg.

We zitten heerlijk bij t cafee annex bakkertje, ijssalon. ze hebben een net toilet, lekkere broodjes en ijsjes en koude drankjes. we doen spelletjes, lezen wat, wandelen wat rond en onderhouden veel contact met de Anwb.

rond 4 uur wordt duidelijk dat de auto vandaag niet meer gerepareerd wordt. we boeken een appartement net buiten het stadje en bellen een taxi die ons brengt.

We komen er dan achter dat de wind inmiddels stevig is geworden en zien ook dat blusvliegtuigen die we zagen opstijgen niet heel ver weg aan t blussen zijn.

We instaleren ons, nemen een heerlijk plons in het zwembad.genieten van een mooie sunset en gaan teveel eten in een restaurant hier iets verderop. helemaal fijn.

Inmiddels zitten we op ons terras, lekker gedoucht en onze vuile kleren gewassen. Je weet natuurlijk nooit hoelang we er mee moeten doen.

Achter ons de rode gloed van de branden, maar de eigenaresse verzekerde ons dat de wind de andere kant op staat. dus zometeen lekker slapen! morgen zal er wat beslist worden...