na zonneschijn kwam regen.. letterlijk en figuurli

we zijn eindelijk gesetteld op de nieuwe locatie, camping Kovarna in Tsjechie. eindelijk even een moment om mn verhaal kwijt te kunnen aan jullie... denk dat het n lange word deze keer.

gisterochtend hadden we met Madelief en Joris afgesproken dat zij gingen uitslapen en wij al vroeg zouden vertrekken naar een verlaten locatie, dus wij zaten voor 8 uur alweer in de auto, we hadden thuis goed voor onderzoek gedaan dus we wisten waar we moesten zijn in Budapest. na n 20 minuten rijden kwamen we in de buurt, parkeerden de auto bij n bruggetje en gingen op onderzoek uit hoe binnen de muren van het verlaten treinrangeer terrein binnen te komen.

terwijl we langs de muur afliepen om te kijken of er een makkelijke doorgang was, kwamen er in ineens 3 jongens over de muur, zij waren dus binnen geraakt en hadden fotos gemaakt!!we kletsten een tijdje met de engelssprekende slowaken en wisselde socialmedia uit, super aardige lui en we kregen tips hoe binnen in de loods te komen. maar uitteindelijk vonden zij bij toeval voor ons een deur die gewoon open was, haa, zij hadden moeilijk gedaan, wij konden er zo in, nu snel over de asfalt weg, via de oude trein die buiten stond, naar voren, daar de trein weer uit, door de bosjes sluipen naar de deur van de loods!! die bleek op n kier te staan... en we waren binnen!!! kloppend hart in de keel en n bos takken in mn haar maar WAUW dit was voor n hobby fotograaf t paradijs!! n hele vervallen kapotte loods vol treinen die gewoon weg staan te roesten... en ook nog n paar super vette stoomlocomotieven uit de sovjet tijd!! WAUW, watdoet dat hier... ja roesten, dat was duidelijk, ik begon gelijk met foto's maken, zelfs reinier maakte foto's met zn mobiel (dat is uniek) en het liefst wilde ik OOH en AaH en WAUW roepen, maar we moesten stil zijn want er loopt bewaking op t terrein en we wilden natuurlijk niet gesnapt worden. op een moment, zagen we een fotostatief staan, waarop reinier wijst en gebaart "we zijn niet alleen" de fotograaf zagen we nog niet, die had zich verstopt, hij dacht dat wij de bewaking waren maar toen hij ons met de camera zag was hij opgelucht en alleraardigst. n engelsman, Robert. hij bleek via een heel ingewikkelde weg binnengeraakt en was verbaasd dat wij zo naar binnen waren door n deur, al fluisterend waren we samen daar nog zeker n uur, tot ik n paar benen onder n treinstel zag lopen, "they are in... we have to get out!! now!!" gelukkig waren we aan de kant van de deur, snel zachtes naar buiten, daar de camera inpakken en snel de kortste weg naar de deur waar we binnen kwamen hopen dat die nog open is...we waren bij binnenkomst zo slim geweest er een steen tussen te leggen dat hij niet in het slot kon vallen, en gelukkig was dat nog zo, dus niet veel later stonden we met de engelse robert buiten. hij bleek met openbaar vervoer gekomen omdat hij voor werk naar Boedapest was gevlogen, dus namen we m gezellig mee en hadden we weer n gezellige ochtend, we dropten hem bij een nieuwe verlaten plek, konden zelf niet mee naar binnen want die twee pubers waren inmiddels wakker en hadden honger die niet te stillen was omdat renier per ongeluk de caravan sleutel in zijn zak had, dus gewapend met n zak broodjes terug naar de camping om daar even rustig te ontbijten/lunchen.

het was een hele ervaring en de tot nu toe gaafste lost place die we bezochten. het smaakt naar meer.

maar we zijn niet voor niets in de hoodstad van Hongarije dus na de ontbijt/lunch weer in de metro om de toerist uit te hangen in de stad, deze keer naar Pest, de overkant van de Donau. we bekeken de paleizen en de tuinen, er gingen veel treintjes en zelfs n kabelbaantje naar boven, maar wij gingen over de trapjes...natuurlijk, daar houden we van , en eenmaal boven viel de pracht en praal wat mee , er werd veel gerenoveerd en dat maakt t n zooitje, of we waren gewoon te moe..dat kan ook. we werden ook nog verrast door n mega onweersbui en schuilden samen met nog 50 andere plakkende en stinkende toeristen n half uur onder de bogen van het paleis... we besloten terug tegaan naar Boeda..andere kant weer, maar dan wel te voet over de kettingbrug naar de kathedraal die we nog van binnen wilden zien. intussen voegden Joris en Madelief zich ook bij ons en bekeken we t samen, wat n pracht en praal zeg!! t was alweer 4 uur en we besloten wat te gaan drinken in dezelfde maffe bar als gisteren en gek genoeg hadden we contact met kennissen uit eindhoven die ook in de stad waren en troffen we elkaar daar voor n drankje, super gezellig en pas na 20.00 gingen we wat eten. wij belandde bij n mexicaan en na n lekkere burrito keerden we wederom in de regen terug naar de camping, waar echt niets meer droog was en een modder bad voor de caravan ontstond...getverdemme wat goor... en hoe pakken we dit morgen in...

Nou laten we het creatief noemen... wat n bende...geen was meer droog, n kleed vol modder, maar nog erger n scheur (echt huge) in de luifel..( shit wat baal ik daar van)die was veel te zwaar van de regen en de stof was natuurlijk al zwak door de leeftijd. maar goed niks aan te doen, om 9.15 reden we volgepakt de camping af.. 450 km voor de boeg dus met wat mazzel tussen 15 en 16 uur op de nieuwe stek... helaas met ons valt niks te plannen dus begonnen we de dag in de maandagochtendspits midden in budapest van de ene file in de andere en duurde het bijna n uur om de stad uit te komen, eenmaal op de snelweg stuurt reinier ineens de vluchtstrook op, de gevarenlichten aan, mijn hart zit direkt in de keel, WATNUWEER? de motor is uitgevallen...we rollen bergafwaarts dat is ons geluk...en 700 meter verder is n P met pomp. en dan is 700 meter ineens best ver...die halen we, we duiken in de eerste de beste parkeer plek en hoppa allemaal eruit.. Bellen met de ANWB, die maakt n dossiertje aan, ze noemen ons nog net niet bij de voornaam, en ik verheug me alweer op n foto voor in het plakboek. .. we wachten 3 uur, niet normaal lang,we speculeren ondertussen, zou de benzine op zijn? dan is de meter kapot... we drinken koffie en wame choco, we ontbijten en hangen wat natte zooi uit de caravan uit om te drogen..het duurt lang... reinier besluit uiteindelijk contact op te nemen met onze monteur, die ook op vakantie is, legt de boel uit en hij weet t... zekering 6 is van de brandstofpomp en die is idd kapot, we vervangen m en VROEM..en door... we bellen de ANWB af en zetten koers naar de camping...de auto blijft he doen, maar de drukte, de hongerige jongelui en de wegwerkzaamheden en de files maaken dat we uiteindelijk pas om 19.30 aankomen op de camping.. wat n tocht... en nu is het zaak positief te blijven, de natte zooi uit te pakken en n goeie pan spaggeti te koken... de kapotte luifel zetten we niet op..die is nog zeiknat, maar we zijn creatief met schaduwdoek en stokken en bouwen zelf wat....morgen wassen we de complete garderobe zo ongeveer en dan hopen dat de regen wel klaar is... inmiddels is het hier pikkedonker en doodstil.. heerlijk ff tot rust komen, n lekker borreltje en dan zo in ons hut lekker uitrusten... morgen nieuwe kansen!!

tot de volgende...