terug richting Noorden.. de Albanese Alpen

Na ons eerste nachtje bij Nico in de tuin tijd voor nieuwe ondekkingen in de buurt. eerst richting Kucove, daar moet een terrein zijn met Russische Mig's , gevechtsvliegtuigen die achter gebleven zijn nadat er in 1991 geen communisme meer was. We kwamen door echte oude boeren dorpjes, waar ezel en kar nog heel gewoon is en iedereen op zijn eigen manier boer is, met mais, kippen schapen of geiten. zagen zelfs een geit achterop de brommer in n krat. komisch om te zien,maar super zielig natuurlijk. we denken dat de geit op weg was naar de slager.

afijn, vrij plotseling toen we t mais uitreden stonden we op een startbaan, links en rechts van ons hekken, militair terrein.. ah jammer. vrijwel meteen hadden ze ons in de gaten en van ver kwam een kerel met een AK47 om zn nek, een behoorlijk wapen,.. geen foto's en niet op de startbaan stilstaan was zijn boodschap..dat was jammer want achter de kerel stonden al een enkele van de vliegtuigen waar we naar op zoek waren.. We kozen eieren voor ons geld en reden verder.. op weg naar bogove natural park. in kilometers is het hier allemaal niet zo ver maar in tijd wel, dit komt niet door files, die hebben ze hier alleen in de grote stad, maar de wegen zijn steil, kronkelig en hobbelig vol gaten.Het was een prachtige route en regelmatig stoppen we om om ons heen te kijken. de omgeving is groener dan ergens anders, ondanks de droogte. De bedoeling was om in het natural park een stevige wandeling te maken naar watervallen, maar hier kan Albanie nog veel verbetering aanbrengen. er zijn geen wandelingen te vinden die op een of andere manier worden aangegeven, niets, overal rotspadjes, maar niemand weet waarheen..In nl wordt zo een mooi stuk natuur meteen beschermd, hier niet..zie maar wat je doet, waar en hoe.. we hebben een tijdje rondgereden, hier en daar gevraagd en uit eindelijk nadat een serveerster op n terras vertelde dat google foutief informatief gaf over de plek van de watervallen de zoektocht maar opgegeven. We zijn wel benieuwd of er over een paar jaar een mooi geasfalteerd pad naar de watervallen gaat en je entree moet betalen, dan komen we graag terug...oke, terug naar Berat..over dezelfde weg want rond rijden is geen optie veel te ver, niet in kilometers dus maar wel in tijd! onderweg zagen we nog een oude fabriek,dat heeft dan ook weer onze interresse, we konden ook hier niet heel dichtbij komen, maaar t verhaal is wel leuk:op google noemen ze t Autofabriek, maar in 1960 werd de fabriek en het daarbij behorende dorpje Polican gebouwd in opdracht van Enver Hoxha, communistisch politiek leider, en werd hier munitie gefabriceerd om t Albanees leger te voorzien, Nu is de fabriek grotendeels buiten werking en verlaten, alleen in een klein deel wordt op dit moment gewerkt , de wapens en de munitie worden hier nu ontmanteld.

Om een uur of 4 waren we terug op de camping, mooi borreltijd, en Rummiecub tijd, inmiddels is het 11-9 voor Reinier en moet er nu maar een einde komen aan de voorsprong. Als het uiteindelijk 11-11 is geworden gaan we richting centrum van Berat, op loopafstand hadden we gisteren een soort Strip gezien met restaurants en barretjes. We hebben er de hele avond gegeten gedronken, mensen gekeken en ook nog per ongeluk voetbal gekeken op een terras! Had Reinier ff geluk.! Toen we om n uur of 11 terug gingen waren we natuurlijk bijna de laatste !

Vandaag is de dag van verkassen, we gaan Nico verlaten, hij kon vanochtend ineens ook t woord Goodmorning! verder babbelt hij er volop op los in t Albanees en roepen wij maar Okee Okee..grappig wel.

maar tijd om te gaan, en wel naar het meer van Koman, redelijk Noordelijk, een route van 170 kilometer met een lunch pauze bij Mrizi i zanave,een bio argrarisch bedrijf. in een dorpje van niks, een boerderij met een restaurant met aleen maar producten uit de omgeving. zelf maken ze kaas ,groenten, wijn, vlees en likeur. we belanden op n fantastische plek, hebben geen idee wat de bedoeling is, krijgen een tafel buiten, onder en tent.. luifel zoiets, personeel loopt af en aan.. het is er druk, uiteindelijk komt er een engels sprekend meisje, ze vertelt dat er geen kaart is, we eten wat de natuur ons te bieden heeft vandaag, en kunnen alleen het vlees kiezen, gans, koe, varken, kip of nog een paar ander dingen die we niet verstaan! we kiezen de koe en de rest laten we maar gebeuren. we zitten ruim 2 uur aan tafel, eten heerlijke kazen, vleeswaren, fruit, brood en uiteindelijk ook beef, drinken heerlijke wijn, en genieten ondertussen van live piano en viool muziek, niet ons ding, maar t past erbij. naast onze tafel zit een haan te kraaien en af en toe komt er een vleugje boerderij voorbij! compleet plaatje voor n leuke middag.

de engelstalig serveerster vraagt ons of we de boerdrij willen zin, JA natuurlijk..ze geeft een rondleiding langs kaasmakerij, druiven velden, wijnmakerij en het verwerken van de groente. zelf bekijken we nog de dieren en daarna bedanken we heel hartelijk en gaan dan toch op weg naar de caming voor vannacht!! een top plekje, aan het meer van Koman, waar we morgen op de boot gaan! Maar belangrijkste, een douche om haren te wassen!! wat een luxe!!

Nu nog even de overwinning van Rummikub binnenhalen dan slaap ik zeker lekker! tot de volgende x!