ruta del cares

Daar zijn we weer, terwijl de (hopelijk) overheerlijke lasagne in de oven staat ,heb ik mooi even tijd voor een verhaal! Gisteren stond de wandeling 'Ruta del cares' op de planning. Deze wandeling staat bekend als een van de mooiste van Picos de Europa. We besluiten een keer geen wekker te zetten, de camping en zo ook onze plek ligt langs een doorgaande weg dus waarschijnlijk toch wel op tijd wakker, verder is dit ook een echte trekkers camping dus in de ochtend volop bedrijvigheid om ons heen. En precies was het zo, om 9 uur zaten we al gewassen en gestreken aan het ontbijt. daarna wandelschoenen aan en rugzakken gevuld met water en lunch en op weg met de auto voor 15 kilometer naar het beginpunt van de route. Het is een wandeling van 11 kilometer heen en ook dezelfde 11 kilometer weer terug. Maar voordat we bij het startpunt komen beginnen ook kilometers van te voren al geparkeerde autos als slinger in de berm te verschijnen, we rijden door..dit kan niet voor de wandeling zijn. Uiteindelijk komen we bij een parkeerplaats, maar een aardige meneer vertelt dat de plaatsen allemaal vol zijn en dat we terug moeten.... dus... de auto geparkeerd, 2.5 kilometer voor t startpunt van de route, dus extra kilometers in de benen bergopwaarts, waar we om n uur of 11 al aardig verhit aan de route begonnen. na een uur bergop, langs een witte bergwand te hebben gelopen vinden we een eerste schaduwplekje.. zweet overal, uit alle porieen, teringheet is heet, 35 graden denken we. Normaal kan t me niet deren maar mijn hoofd heeft t zwaar. na een pauze gaan we weer verder, het pad loopt langs een berg gestaag omhoog, mooi uitzicht, achter elke bocht zien we t zelfde pad opdezelfde wijze omhoog gaan vol in de zon en vol met mensen en honden. Nog een uur lopen en nog geen nieuwe schaduwplek in zicht na weer een bocht en met de wetenschap dat dit pad ook nog terug moet in de zon geef ik t op, Het is me niet waard, teweinig afwisseling en te lang in de zon op t zelfde pad.. de rest (3) gaan nog 1 bocht verder, kijken of t nog de moeite wordt, maar ik ga gewapend met een fles water aan de terug weg beginnen. De schaduwplekken zijn prettig en ik neem mijn tijd. Uiteindelijk zijn we 100 meter voor het einde weer samen. ook zij hebben rechtomkeert gemaakt! Het eerste terras is het onze, ff opdrogen en de dorst lessen om vervolgens nog 2.5 km naar de auto te gaan!! Om 16.00 zijn we moe en niet helemaal voldaan op de camping terug,.

We storten ons op het keezenbord en de nasi en voor t weten ist weer bij middernacht , tijd voor bed.!!

Vanmorgen sliepen we uit, heerlijk tot 9.00 en werden we wakker nog zonder plan. Na een heerlijk ontbijt gingen we samen op pad, Dennis en Wendy kiezen vandaag voor een rustdag op en rond de camping omdat ze morgen gaan rijden richting huis.

Wij bedachten een wandelroute bij de meren van Covadonga, 1.5 uur rijden bleek maar 45 minuten te zijn, maar ook hier alles overvol..5 mega parkings vanwaar je aleen maar met een bus de laatste 12 kilometer kan reizen.. we krijgen er kriebels van.. wegwezen dus... gaan door naar een ander stadje waar we lunchen en een rondje wandelen, broedend op een nieuw plan. En dat plan is een klein weggetje de bergen in, en dat is leuk, een mooie route en een chileen en een duits meisje mee als lifters achterin, we komen in Sotres, relatief rustig maar toch veel bergklimmers hier, en een kaas boerderij, en dat is wat ons hier brengt, we halen hier kaas cabrales de valdeon voor Restaurant de koetsier en voor onszelf!! en het is een heel leuk dorp.. ff weg van de massa.

Om 18.00 uur zijn we terug op de camping gezellig lasagne maken die nu bijna klaar is en natuurlijk de kezen competitie nog afmaken!! tot morgen!! dan gaat de helft van ons naar huis en reizen we verder met z'n tweetjes, zal weer ff wennen zijn.