Gave laatste dag

Wauw wauw wauw, wat een gave dag..
Maar oke, begin bij t begin..dat was ff minder, om 6.30 de wekker, we lijken wel gek.. Maar wil je nog enigszins normaal door het nationaal park kunnen lopen was dat 1 van velen de tips: KOM OP TIJD!!
Dus 7.10 zaten we fris en fruitig in de auto, n kilometertjes of 8 naar ingang 1. Geparkeerd ( dat kon nog redelijk vooraan) en via trapjes naar de ingang.. En daar stond gewoon al een redelijk lange rij.. De man achter ons had een soort van autisme denken we want hij had ze geteld en vertelde ons 194 wachtende voor ons....
Gelukkig hadden we onderweg een brood gekocht en beleg en mes in de tas meegenomen, dus voor de verandering ontbijt in de rij.. En we waren niet de enige. Reinier had geluk, er was een koffietentje met goeie koffie en zo schoot de rij toch op.
Om 8,15 gingen we naar binnen..we kozen voor wandeling C van 8 kilometer.
Wauw wauw wauw wat een mooi natuurschoon, helder blauw turquoise water en prachtige watervallen.. Een aaneenschakeling van meren en stroompjes, in een prachtig groen bos. We kunnen niet anders zeggen dan dat je dit gezien moet hebben als je in Kroatie bent.
Er zijn ook wel een paar minpuntjes natuurlijk, het is druk, ook zo sochtends vroeg, maar later op de dag waarschijnlijk nog veel drukker, en oh wat hebben we een hekel aan chinezen/ japanners ( geen idee wat t zijn). Ze lopen in hordes van n stuk of 50, gewapend met paraplu en ventilatortje, of hoed en selfiestick...staan elke meter midden op t pad stil om de meest onmogelijke poses aan te nemen voor n foto..we lachen erom, houden ze voor de gek, ze verstaan het toch niet, maar oh wat ist irritant.
Gelukkig lopen zij bijna allemaal de 3,5 kilometer achter hun met wapperende vlaggetjes gids aan en zijn we ze op een gegeven moment kwijt..
Halverwege komen we bij een restaurant en n boot opstap punt, het restUrant is nog niet open dat is nog te vroeg, gelukkig hebben we zelf drinken bij. Een half uurtje wachten op de boor die ons over een groot meer brengt, en daar vervolgen we de wAndeling.. Zonder chinezen ,en met prachtige natuur. We klimme gedurende de hele wandeling zon 134 meter, en dat gáat ons gemakkelijk af.
Om n uur of 13,00 bereiken we t eindpunt al. Hongerig ( zeker Joris) hopen we op wat te eten, maar helaas, er is alleen een ijs verkooppunt, verder niets. Dus we kiezen alledrie een vette Magnum om maar iets te eten. Vanaf dit punt kunnen we lopen 5 km of met de bus terug naar de ingang, we kiezen voor t laatste.
Om 14,00 houden we het voor gezien en verlaten we t park. Het is nog drukker geworden en dat is niet prettig.
Terug naar de camping, onderweg brood en worst op Verbeek van Joris gekocht en hotdogs gemaakt.
Even de pootjes laten rusten en daarna weer in de auto voor n super gave geocache.
Deze keer op zoek naar een verlaten onder gronds militair vliegveld.
We vinden gemakkelijk een verlaten Dakota Douglas c-47b , en daar ligt ook de cache..wat n top plek zeg. Heldhaftig als we zijn gaan we op zoek naar de rest.. Maar aLs ik het bord "voorzichtig mijnen " zie staan slaat de schrik me om het hart, en komen we dus niet daar waar we wilen...jammer, de foto's op geocache site liegen er niet om, maar we vinden het niet.
Misschien een volgende keer, maar alles bij elkaar was t een geweldige dag.
Om 18,00 zaten we met de beentjes omhoog aan de borrel, lekker gekokkereld en na het eten een beetje ingepakt, zometeen alweer slapen, morgen helaas richting huis...
Alweer de wekker 6.30.. Al we thuiskomen zijn we aan vakantie toe!!!!

,